രണ്ടു
കഥകള് കഥ
നേഹയ്ക്ക് എട്ടാംക്ലാസ്സില് പഠിക്കുമ്പോള്
ജില്ലാതലത്തില് ഒന്നാം സമ്മാനം കിട്ടിയ കഥ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു;
സന്ധ്യയുടെ പൊന്കിരണങ്ങള് ചക്രവാളത്തിലമര്ന്നു.മാനം
കറുത്തു ,മഴയുടെ വരവാവാം.റോഡിലെ വിജനതയിലൂടെ അവര് വിറച്ചു വിറച്ച്
നടന്നു.”വിശന്നിട്ടു വയ്യ ചേച്ചീ,”അനിയത്തി വിതുമ്പി.”കാലാണെങ്കി വേദനിച്ചിട്ടു
വയ്യ.ഇന്നലെ അടി കിട്ടിയിട്ടാ..”ഇരുട്ട് എല്ലായിടത്തും കറുത്ത ചായമൊഴിച്ചു.”നമുക്കിവിടെ
ഇരിക്കാം,അനിയത്തി ചേച്ചിയ ബസ്സ്റ്റാന്ഡിലെ സിമന്റ്ബെഞ്ചിലേക്ക്
വലിച്ചു.”എങ്ങനെയാ നമ്മള് വീട്ടിലെത്താ?കയ്യില് പൈസണ്ടോ?രാത്രിയായാ ഏതേലും
ദുഷ്ടന്മാര് പിടിച്ചോണ്ട് പോവില്ലേ പിന്നേം തെണ്ടിക്കാന്.”ശരിയാ.അവളുടെ മുഖം
അരുമയോടെ തടവി ചേച്ചി പറഞ്ഞു.മഴ ഒരാരവത്തോടെ പെയ്യാന് തുടങ്ങി.ഇടയ്ക്കിടെ
അവരിലേക്ക് വെള്ളത്തുള്ളികള് തെറിപ്പിച്ച് അത് കയ്യടിച്ചു ചിരിച്ചു.ഭയന്ന്
വിറച്ച് പകല് തല നീട്ടുന്നതും കാത്ത് അവര് ഇരുന്നു.എപ്പോഴോ മയങ്ങിയിരിക്കണം,ഒരു
വിളി കേട്ടാണ് ഉണര്ന്നത്.മോളേ,മോളേ..അവര് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.വെളിച്ചം ചിരിച്ചു
ചിരിച്ചു വരാന്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.ഒരുമധ്യവയസ്കനാണ്.”ഹാവൂ,ഉണര്ന്നോ?ഉറങ്ങിക്കോട്ടേന്നു
കരുതിയാ വിളിക്കാതിരുന്നത്.ഈ കുട്ടി കരയായിരുന്നു.”അയാള് അലിവോടെ
പുഞ്ചിരിച്ചു.ചേച്ചിക്കുട്ടി അയാളെ ഭയത്തോടെ നോക്കി.അന്നത്തെപ്പോലെ കട്ടുകൊണ്ടോയി
തെണ്ടിക്കുന്ന മറ്റൊരാളാണോ.
“എന്താ കുട്ട്യേ ഇത്ര പേടി?എവിടുന്നാ
വരുന്നത്?വീടെവിടാന്നു പറഞ്ഞാ ഞാനവിടെ എത്തിക്കാം.അതിനു മുമ്പ് നമുക്ക് എന്റെ
വീട്ടില് പോവാം.ദാ,ഇവിടെ അടുത്താ.ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കുളിച്ച്
സുന്ദരിക്കുട്ടികളായിട്ടു വീട്ടില് പോവാം
എന്താ?”അവര് നടന്നു.ദൂരെ ഓടിട്ട നീല വീട് അവരെ നോക്കി സ്നേഹത്തോടെ
ചിരിച്ചു.അടുക്കളയില് നിന്ന് ചെറിയൊരു കുട്ടി ഓടി വന്നു,പിന്നാലെ അമ്മയും.”ഇതാ
മിട്ടായി,ഈ കുട്ടികള്ക്ക് ചോറ് കൊടുക്ക്.പാവം!ബസ്സ്റ്റാന്റില് ഇരിക്കായിരുന്നു.ഏതോ
വല്യ വീട്ടിലെ കുട്ടികളാ..”ആ അമ്മ യാതൊരു വൈമനസ്യവുമില്ലാതെ അവരെ അടുക്കളയിലേക്ക്
കൂട്ടി.ഒരു മാസത്തെ വരണ്ടു ചൊറിയുന്ന ദുഃഖങ്ങള്ക്ക് ശേഷം സ്നേഹത്തിന്റെ തൂമഞ്ഞ്
ആ അമ്മയുടെ കൈകളിലൂടെ അവരെ സ്പര്ശിച്ചു...
2011 ആയപ്പോഴേക്കും നേഹയ്ക്ക് 29 ആയി പ്രായം.പഴയ ഡയറികള്
തപ്പിയപ്പോഴാണ് ഈ കഥ അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് നാണത്തോടെ നീങ്ങി നിന്നത്.അത് വായിച്ചപ്പോള്
അവള്ക്ക് വായില് പുച്ഛത്തിന്റെ കയ്പ് നിറഞ്ഞു.സര്ജറി വേണം,പഴമയുടെ നന്മയെന്ന
മുഴ വെറുതെ ആ കഥയില് നിന്ന് ഇളിച്ചു കാട്ടുന്നു.കഥക്ക് തിരുത്തുമായി അവളുടെ
കീബോര്ഡ് ഉണര്ന്നു.
“എന്താ കുട്ട്യേ ഇത്ര പേടി?”അവിടെ വച്ചാണ്
അവള് കഥ വീണ്ടും തുടങ്ങിയത്.ദാ,എന്റെ വീട് ഇവിടെ അടുത്താ.വല്ലതും കഴിച്ചു
കുളിച്ചു ഫ്രെഷായിട്ട് വീട്ടിലെത്തിക്കാം എന്താ?”അവര് നടന്നു.ദൂരെ നീല കോണ്ക്രീറ്റ്മാളിക
അവരെ നോക്കി ഒരു ഇരപിടിയന്റെ സാമര്ഥ്യത്തോടെ കണ്ണിറുക്കി.”വാ”-അയാള് തന്റെ
കയ്യിലെ മധുരം വീതം വെക്കാന് തുടങ്ങി.”പിന്നേയ്,ആ ചോക്ലേറ്റ് ചോറുണ്ടിട്ടു
തിന്നാം.ഭയങ്കര മധുരാ,ആദ്യം നിങ്ങള് കുളിച്ചു വൃത്തിയാവ്.സീമേ ഇവര്ക്ക് കുളിമുറി
കാണിച്ചു കൊടുക്ക്.ഫാഷന്കാരിയായ വേലക്കാരി പരിഹാസത്തോടെ അവരെ മുന്നോട്ട്
നയിച്ചു.ഗൃഹനാഥയാവണം ബ്യുട്ടിപാര്ലറില്
നിന്നിറങ്ങി വന്നത് പോലൊരു രൂപം കോണിപ്പടിയില് നിന്ന് അവരെ വീക്ഷിച്ചു.അവരുടെ
കാല്ക്കല് രോമമെമ്പാടുമുള്ള ഒരു വെളുത്ത നായക്കുഞ്ഞ് അങ്ങുമിങ്ങും
ചാടിക്കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.വേലക്കാരി ഒരു റൂമിനോളം വിശാലമായ കുളിമുറി അവര്ക്കായ്
തുറന്നു.അതിലെ സൌകര്യങ്ങള് കണ്ട് അവരുടെ കണ്ണ് പുളിച്ചു.ചേച്ചി അനിയത്തിയെ
കുളിപ്പിച്ചു.ഒരു മാസമായി കെട്ടിക്കിടന്ന അഴുക്കത്രയും ഉരച്ചുകഴുകി.ചുമരില്
രഹസ്യമായ ഒരിടത്തുനിന്നും ഒരു ഒളിക്യാമറ തത്സമയറെകോര്ഡിംഗ്
തുടങ്ങി.പത്തുവയസ്സുകാരിയുടെ കുളിയും പാനം ചെയ്ത് ക്യാമറ വിശ്രമിച്ചു.കുളി
കഴിഞ്ഞതും അവര്ക്ക് നല്ല വസ്ത്രങ്ങള് ലഭിച്ചു.ഭക്ഷണം,മധുരപലഹാരങ്ങള്..ഒരു
മാസത്തെ വിശപ്പ്..അവര് ആര്ത്തിയോടെ വലിച്ചു വാരി തിന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.”ദരിദ്രവാസികള്
,എവിടുന്നു കിട്ടുന്നു നിനക്കോരോന്നിനെ?”-ഗൃഹനാഥ ചുണ്ട് കോട്ടി അയാളെ നോക്കി.
“നീ മിണ്ടാതിരി,ഒരു മാസം ചിക്കന് കൊടുത്ത്
ഇവരെയൊന്നു തടിപ്പിക്കണം.പിന്നെ മാര്ക്കറ്റ് വില എത്രയാന്നാ വിചാരം?നിന്റെ
ബ്യുട്ടിലൂസിയെക്കാളും ഭംഗിണ്ടാവും ഇവറ്റകള്ക്ക്.അവളിപ്പോ ഉണ്ടാക്കുന്നതിന്റെ
പത്തിരട്ടി ഉണ്ടാക്കാന് ഇവര് മതി”
നിഷ്കളങ്കരായി ഉറങ്ങുന്ന കുട്ടികള്ക്കരികിലേക്ക്
അയാളെത്തി.മൂത്തവളെ തന്റെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.വസ്ത്രങ്ങളഴിച്ചിട്ടും അവള്
ഉണരുന്നില്ലെന്നു കണ്ട് അയാള് ഊറിച്ചിരിച്ചു.ക്യാമറ ഓണല്ലേയെന്നു ഉറപ്പുവരുത്തി
അയാള് പീഡനകല ആരംഭിച്ചു.അവളെ ആഹരിച്ചു മതിയായപ്പോള് അയാളവളെ ഒരു
മൂലയിലേക്കിട്ടു.തൊലി കളഞ്ഞ ചെമ്മീനെപ്പോലെ അവള് ബോധശൂന്യയായി
ചുരുണ്ടുകിടന്നു.ആറാം വയസ്സുകാരിയെയും ഭക്ഷിച്ച്,ഏമ്പക്കം വിട്ട് അയാള്
സംതൃപ്തിയോടെ ഉറങ്ങാന് കിടന്നു,ഏസിത്തണുപ്പില് ചേരട്ടയെപ്പോലെ ചുരുണ്ടു
കിടക്കുന്ന ആ നിസ്സഹായരുടെ നഗ്നത ക്യാമറ മതിവരാതെ ഒപ്പിയെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു..
